каўтун

назоўнік | мужчынскі род

  1. Хвароба скуры на галаве, пры якой валасы зблытваюцца і зліпаюцца ў камяк.

    • К. марудна вылечваецца.
    • К. і ў коней бывае.

  2. множны лік: -оў. Валасы (размоўнае пагардлівае).

    • Прычашы свае каўтуны.

|| прыметнік: каўтунны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)