каўчук, ​✂, м.

Эластычнае рэчыва, якое здабываецца з млечнага соку некаторых трапічных раслін або штучным спосабам і скарыстоўваецца для вырабу гумы.

  • Натуральны к.
  • Сінтэтычны к. (які атрымліваюць хімічным спосабам).

|| прым. каўчукавы, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)