катрынка, ​, ж.

Пераносны механічны арган у выглядзе металічнай скрынкі, на якім ігралі вандроўныя музыканты.

  • Завесці катрынку (разм. неадабр.) — пачаць дакучлівую размову, гаварыць адно і тое ж.

|| прым. катрыначны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)