катапульта, ✂, ж.

  1. У старажытнасці: прыстасаванне для кідання на вялікую адлегласць камення, бочак з запаленай смалой і пад., якое прымянялася пры асадзе крэпасцей.

  2. Устройства для паскарэння старту самалёта з палубы карабля (спец.).

  3. Аўтаматычнае прыстасаванне для выкідвання з самалёта лётчыкаў, касманаўтаў (спец.).

|| прым. катапультны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)