касіць2, ; незак.

  1. Рабіць касым, крывым, прыдаваць чаму-н. касое становішча.

    • К. рот.
  2. што і чым. Глядзець коса, убок.

    • Конь касіў вокам на кучу канюшыны.
  3. Быць касавокім, касым.

    • Левае вока косіць.

|| зак. скасіць, і пакасіць, .

  • Скасіць вугал хаты.
  • Вокны пакасіла (безас.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)