кашчэй, ✂, м.

  1. У рускіх народных казках: злы і худы стары, уладальнік багацця.

    • К. бессмяротны.

  2. перан. Пра вельмі худога і скупога чалавека (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)