Verbum

карова, ✂, ж.

Свойская малочная жывёліна; самка быка, а таксама некаторых іншых рагатых жывёлін, напр. лася, аленя.

• Дойная к. (таксама перан. пра крыніцу матэрыяльных даброт, якой звычайна карыстаюцца несумленныя людзі ў асабістых мэтах).

○

• Марская карова — вымерлае воднае млекакормячае атрада сірэн.

◊

• Як карова языком злізала каго-што (разм. жарт.) — хутка і бясследна знік, як і не было.

|| памянш. кароўка, ✂.

|| прым. каровін, ✂.

• К. рык.