Verbum

карона назоўнік | жаночы род

1. Галаўны ўбор манарха з каштоўнымі ўпрыгожаннямі, які з’яўляецца сімвалам улады манарха.

   • Царская к.
   • Барацьба за карону (пераноснае значэнне: за ўладу; устарэлае).
   • Барацьба за шахматную карону (пераноснае значэнне: за званне чэмпіёна свету па шахматах).
   • Улажыць касу каронай (перан,: вакол галавы).

2. Уся разгалінаваная частка дрэва з яго лісцем.

3. Светлы арэол вакол Сонца, бачны ў час сонечнага зацьмення (спецыяльны тэрмін).

   • Сонечная к.

Фразеалагізм:

• Карона з галавы не зваліцца (не спадзе) (размоўнае) — гонар не будзе закрануты, аўтарытэт не пацерпіць.

|| прыметнік: каронны.