карлікавасць, ✂, ж.

  1. гл. карлікавы.

  2. Хвароба, якая выклікаецца паражэннем залоз унутранай сакрэцыі і выражаецца ў ненармальна малым росце (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)