каркаць,
-
Пра варону: ствараць гукі, падобныя на «кар-кар».
-
перан. Прадказваць няўдачу, няшчасце, бяду (разм. ).- Хопіць табе к.
||
||
- Накаркаў бяду на сваю галаву.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)