карэтка

назоўнік | жаночы род

  1. гл. карэта.

  2. Рухомая частка некаторых машын, механізмаў, апаратаў (спецыяльны тэрмін).

    • К. пішучай машынкі.

|| прыметнік: карэтачны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)