карэтка, ✂, ж.

  1. гл. карэта.

  2. Рухомая частка некаторых машын, механізмаў, апаратаў (спец.).

    • К. пішучай машынкі.

|| прым. карэтачны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)