карэнішча, ✂, н.

  1. Падземнае сцябло шматгадовых травяністых раслін, якое адрозніваецца ад кораня наяўнасцю недаразвітага лісця.

  2. Асноўны, галоўны корань дрэва, які з’яўляецца прадаўжэннем ствала.

|| прым. карэнішчавы, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)