карцёжнік, ✂, м. (разм.).
Заўзяты ігрок у карты.
|| ж. карцёжніца, ✂.
|| прым. карцёжніцкі, ✂.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)