карцеч, ✂, ж.

  1. Артылерыйскі снарад, начынены круглымі кулямі для масавага паражэння жывой сілы праціўніка на блізкай адлегласці.

  2. Буйны шрот для паляўнічага ружжа.

|| прым. карцечны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)