карчакаваты прыметнік

  1. З вялікай колькасцю карчоў, карчысты (размоўнае).

    • Карчакаватая дарога.

  2. Пра чалавека, яго постаць: каржакаваты (абласное).

    • Тоўсты, к. дзядзька сядзеў на ганку.

|| назоўнік: карчакаватасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)