карчага​2 назоўнік | жаночы род

  1. Вялікая, звычайна з гліны пасудзіна, якая выкарыстоўвалася для трымання він і інш. (устарэлае).

  2. Гляк для мазі.

    • Наліць у карчагу дзёгцю.

|| прыметнік: карчажны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)