Verbum

каравул, ✂, м.

1. Вайсковая ўзброеная варта.

   • Выклікаць к.

2. Абавязкі па ахове чаго-н.

   • Несці к.
   • Узяць каго-н. пад к.

3. у знач. вык. Заклік на дапамогу пры небяспецы (разм.).

   • Каравул! Ратуйце!

◊

• Узяць на каравул — аддаць пашану асобым ружэйным прыёмам.

|| прым. каравульны, ✂.

• К. начальнік.
• Змяніць каравульных (наз.).