Verbum

каравул назоўнік | мужчынскі род

1. Вайсковая ўзброеная варта.

   • Выклікаць к.

2. Абавязкі па ахове чаго-н.

   • Несці к.
   • Узяць каго-н. пад к.

3. у знач. выклічнік: Заклік на дапамогу пры небяспецы (размоўнае).

   • Каравул! Ратуйце!
   • Узяць на каравул — аддаць пашану асобым ружэйным прыёмам.

|| прыметнік: каравульны.

• К. начальнік.
• Змяніць каравульных (назоўнік).