каранасты прыметнік
-
Які мае тоўстыя, моцныя карані.
- К. дуб.
-
Невысокага росту, моцнага целаскладу і шыракаплечы; тое, што і каржакаваты.
- Каранастая фігура.
|| назоўнік: каранастасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)