каракуль, ​, м.

Каштоўныя шкуркі ягнят каракульскіх авечак.

|| прым. каракулевы, ✂.

  • Каракулевае футра.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)