кантрапункт назоўнік | мужчынскі род | спецыяльны тэрмін
У музыцы: мастацтва спалучэння некалькіх самастойных мелодый, галасоў, якія гучаць адначасова, у адно цэлае, а таксама раздзел тэорыі музыкі, прысвечаны вывучэнню такіх спалучэнняў.
|| прыметнік: кантрапунктны і кантрапунктычны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)