канторка назоўнік | жаночы род
-
Высокі пісьмовы стол з нахіленай дошкай, за якім працуюць, стоячы або седзячы на высокай табурэтцы.
-
Невялікае памяшканне для майстра, кіраўніка цэха і пад.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)