канечне.

  1. у знач. пабочн. сл. Само сабой зразумела, без сумнення.

    • Я, к., нічога не ведала.

  2. прысл. Абавязкова, што б ні здарылася.

    • К. я не паеду ў вёску.

  3. часц. Так, вядома.

    • Ці маеце ахвоту падарожнічаць? — К!

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)