канфузлівы прыметнік | размоўнае
Які лёгка канфузіцца, бянтэжыцца; сарамлівы.
|| назоўнік: канфузлівасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
канфузлівы прыметнік | размоўнае
Які лёгка канфузіцца, бянтэжыцца; сарамлівы.
|| назоўнік: канфузлівасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)