канфуз назоўнік | мужчынскі род | размоўнае
Стан няёмкасці, збянтэжанасці; няёмкае, часам смешнае становішча.
- Вось такі к. здарыўся.
|| прыметнік: канфузны.
- К. выпадак.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
канфуз назоўнік | мужчынскі род | размоўнае
Стан няёмкасці, збянтэжанасці; няёмкае, часам смешнае становішча.
|| прыметнік: канфузны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)