канчатковы прыметнік

  1. Які не будзе больш пераглядацца, змяняцца; беспаваротны.

    • К. вынік.
    • Рашэнне суда — канчатковае.

  2. Які з’яўляецца завяршэннем або ажыццяўленнем чаго-н.; даведзены да канца.

    • Канчатковая мэта.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)