канавал, ✂, м. (уст.).

Знахар, які лечыць коней.

  • Такому канавалу не даверыш сваё здароўе (перан.; пра дрэннага ўрача, невука; разм. пагард.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)