канаплянік, ✂, м.

  1. зб. Сцёблы канопляў без насення, канапляная салома.

  2. Участак зямлі, засеяны каноплямі.

    • Крайнюю паласу агарода займаў к.

  3. Верабей (абл.).

    • К. сілка не абміне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)