кампаньёнка

назоўнік | жаночы род

  1. гл. кампаньён.

  2. Жанчына, якую наймалі ў панскі дом для забаўляння і суправаджэння куды-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)