камертон назоўнік | мужчынскі род
Інструмент у выглядзе сталёвай вілкі, які пры ўдары ўтварае гук пэўнай пастаяннай вышыні і выкарыстоўваецца пры настройцы музычных інструментаў, у харавых спевах.
|| прыметнік: камертонны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)