камендант назоўнік | мужчынскі род
-
Начальнік войск крэпасці або ўмацаванага раёна.
-
Ваенны начальнік, які наглядае за дысцыплінай, парадкам і правільным нясеннем службы ў гарнізоне.
- К. горада.
- К. лагера.
-
На шляхах зносін: асоба, якая наглядае за парадкам перамяшчэння войск, ваеннаслужачых і вайсковых грузаў.
-
Асоба, адказная за які-н. грамадскі будынак.
- К. інтэрната.
|| прыметнік: каменданцкі.
- Каменданцкая гадзіна (забарона без спецыяльнага дазволу з’яўляцца на вуліцы населенага пункта ў пэўны час пры аб’яўленні ваеннага або асаднага становішча).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)