камбінатар, ✂, м. (разм.).

Той, хто схільны да камбінацый (у 2 знач.), які ўмее дасягаць чаш-н. рознымі спосабамі.

|| ж. камбінатарка, ✂.

|| прым. камбінатарскі, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)