камар назоўнік | мужчынскі род
Маленькае двухкрылае насякомае-крывасмок з тонкім цельцам і доўгім хабатком.
- К. носа не падточыць (нельга нічога сказаць, бо зроблена вельмі добра; размоўнае).
|| прыметнік: камарыны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)