Verbum

камандзіроўка назоўнік | жаночы род

1. гл. камандзіраваць.

2. Службовае заданне, звязанае з паездкай куды-н.

   • Атрымаць камандзіроўку.

3. Паездка для выканання такога задання.

   • Паехаць у камандзіроўку.

4. Пасведчанне аб такім заданні (размоўнае).

   • Выпісаць камандзіроўку.

|| прыметнік: камандзіровачны.

• Атрымаць камандзіровачныя (назоўнік: грошы на расходы па камандзіроўцы).