камандзір, ✂, м.

Начальнік вайсковай часці, падраздзялення, ваеннага судна.

  • К. палка.
  • К. крэйсера.
  • Развялося тут камандзіраў! (перан. пра таго, хто любіць камандаваць, аддаваць загады; разм.).

|| прым. камандзірскі, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)