камандор

назоўнік | мужчынскі род

  1. Вышэйшае званне ў рыцарскім ордэне, а таксама асоба, якая мела такое званне.

  2. Кіраўнік спартыўных спаборніцтваў.

    • К. прабегу.

|| прыметнік: камандорскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)