каманда

назоўнік | жаночы род

  1. Кароткі вусны загад па ўстаноўленай форме.

    • Раздалася к. «Адбой».
    • Як па камандзе (разам, дружна).

  2. Камандаванне якой-н. воінскай часцю.

    • Атрад пад чыёй-н. камандай.

  3. Атрад, вайсковае падраздзяленне, а таксама часова выдзеленая вайсковая часць спецыяльнага прызначэння.

    • Сапёрная к.
    • Пажарная к.

  4. Асабовы састаў, экіпаж судна.

    • К. з 20 чалавек.

  5. Спартыўны калектыў.

    • Футбольная к.
    • Далажыць па камандзе — у ваенных: далажыць непасрэднаму начальніку.

|| прыметнік: камандны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)