Verbum

калоць​¹ дзеяслоў | незакончанае трыванне

1. Датыкаючыся чым-н. вострым, выклікаць боль.

   • К. іголкай.
   • Цэлы дзень калола пад сэрцам (безасабовая форма; пераноснае значэнне).

2. Рабіць укол, уколы (размоўнае).

   • Хвораму калолі антыбіётыкі.

3. каго (што). Забіваць чым-н.вострым.

   • К. свіней.

4. Біць рагамі, бадаць (размоўнае).

   • Бедная тая дамова, дзе вала коле карова (прыказка).

5. пераноснае значэнне, каго (што) і без дапаўнення. Рабіць каму-н. колкія заўвагі, папракаць.

   • К. дакорамі.
   • Калоць (у) вочы (размоўнае) — папікаць, дакараць, сараміць.
   • Праўда вочы коле — прыказка пра нежаданне слухаць непрыемную праўду.

|| закончанае трыванне: закалоць.

|| аднакратны дзеяслоў: кальнуць.