каліва, ✂, н.

  1. Асобна ўзятая расліна, сцябліна, саломіна і пад.

    • К. пшаніцы.

  2. Самая малая колькасць чаго-н.

    • К. солі.

  3. у знач. прысл. Крыху (разм.).

◊

  • Да апошняга каліва (разм.) — усё, цалкам.

  • Ні каліва (разм.) — ніколькі, ані.

|| памянш. каліўца, ✂.

|| прым. каліўны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)