калючы, .

  1. Які мае калючкі, з калючкамі.

    • К. дрот.
    • Калючая ружа.
  2. Які колецца, робіць уколы.

    • Калючая барада.
    • К. ржэўнік.
  3. перан. Са злой насмешкай, нядобры.

    • Калючае слова.
    • К. позірк.
  4. перан. Які непрыхільна, недаверліва ставіцца да ўсяго; нелюдзімы (пра чалавека).

    • У апошнія часы сын стаў калючым.

|| наз. калючасць, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)