калючы,
-
Які мае калючкі, з калючкамі.
- К. дрот.
- Калючая ружа.
-
Які колецца, робіць уколы.
- Калючая барада.
- К. ржэўнік.
-
перан. Са злой насмешкай, нядобры.- Калючае слова.
- К. позірк.
-
перан. Які непрыхільна, недаверліва ставіцца да ўсяго; нелюдзімы (пра чалавека).- У апошнія часы сын стаў калючым.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)