каліка, ✂, м.; ✂, ж..

У народным эпасе: вандроўны старац, пераважна сляпы, які спявае духоўныя вершы і збірае міласціну.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)