Verbum

каля, прыназ.

1. Ужыв. для абазначэння асобы, прадмета, месца, паблізу або вакол якіх адбываецца што-н., размяшчаецца хто-, што-н.

   • Дрэва расце к. акна.
   • Турысты паселі к. вогнішча.

2. Ужыв. пры абазначэнні аб’екта, у дачыненні да якога адбываецца дзеянне, на які накіравана дзеянне.

   • К. кветак вельмі многа працы.

3. Ужыв. пры абазначэнні прыблізнай велічыні, меры чаго-н., пры ўказанні на пэўную пару, да якой падышоў ці падыходзіць час.

   • Хаце к. сарака гадоў.
   • У мяшку к. двух пудоў мукі.
   • Цягнік прыбывае к. 16 гадзін.