каламуціць, ✂;
-
Муціць, рабіць каламутным.
- К. ваду.
-
перан. Выклікаць неспакой, баламуціць, уносіць беспарадак.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
каламуціць, ✂;
Муціць, рабіць каламутным.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)