каламуціць, ​; незак.

  1. Муціць, рабіць каламутным.

    • К. ваду.
  2. перан. Выклікаць неспакой, баламуціць, уносіць беспарадак.

|| зак. закаламуціць, ✂, скаламуціць, ✂, ускаламуціць, ✂ і пакаламуціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)