Verbum

калаціцца, ✂; незак.

1. Дрыжаць, хістацца, трэсціся.

   • Сцены калоцяцца ад выбухаў.
   • К. ад страху (сутаргава ўздрыгваць).
   • Лісце калоціцца.
   • Сэрца моцна калоціцца (б’ецца).

2. Сварыцца, біцца (разм.).

3. перан. Непакоіцца, хвалявацца за каго-, што-н., клапаціцца аб кім-н., ашчадна расходаваць.

   • К. за сваё дабро.