Verbum

калаціць дзеяслоў | незакончанае трыванне

1. Выклікаць дрыжанне чаго-н., хістаць, трэсці.

   • Выбухі гармат калацілі горад.
   • К. антонаўкі (трасучы, выклікаць ападанне пладоў).

2. каго (што). Выклікаць дрыжыкі (пра страх, ліхаманку, холад і пад.).

   • Мяне калоціць (безасабовая форма).

3. каго-што і без дапаўнення.

   • Рабіць вобыск (размоўнае).

4. Гатаваць якую-н. страву, размешваючы калатоўкай (размоўнае).

   • К. зацірку.

5. пераноснае значэнне: Выклікаць непрыемнае пачуццё.

   • Гэта несправядлівасць калоціць мяне.

6. Абіваць, акалочваць снапы.

   • К. снапы жыта.