кадзіла, ✂, н.

Металічная пасудзіна на ланцужках, у якой у час набажэнства курыцца ладан або іншыя пахучыя рэчывы.

  • Раздзьмуць к. (таксама перан. падняць шум вакол якой-н. справы, учынку і пад.).

|| прым. кадзільны, ✂.

  • К. дым.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)