кадук, ✂, м. (разм.).

Злы дух, д’ябал.

◊

  • Кадук з ім (з ёй) (разм.) — хай сабе будзе і так.

  • Кадук яго (цябе, яе, вас, іх) ведае (разм.) — нічога невядома пра каго-, што-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)