качарга

назоўнік | жаночы род

Тоўсты жалезны прут, сагнуты на канцы, для перамешвання паліва ў печы, выграбання попелу.

|| памяншальная форма: качарэжка.

|| прыметнік: качарговы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)