юрлівы, ✂.

Пажадлівы, поўны юру; які выражае юр.

  • Ю. чалавек.
  • Юрлівая усмешка.

|| наз. юрлівасць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)