юрлівы прыметнік
Пажадлівы, поўны юру; які выражае юр.
- Ю. чалавек.
- Юрлівая усмешка.
|| назоўнік: юрлівасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
юрлівы прыметнік
Пажадлівы, поўны юру; які выражае юр.
|| назоўнік: юрлівасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)