епіцім’я назоўнік | жаночы род

У веруючых: род царкоўнага пакарання (пасты, працяглыя малітвы).

  • Налажыць епіцім’ю.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)