енчыць дзеяслоў | незакончанае трыванне

  1. Жаласна стагнаць ад болю, пакуты і пад.

    • Хлопчык енчыў на ложку.

  2. пераноснае значэнне: Назойліва, надакучліва прасіць аб чым-н. (размоўнае).

|| закончанае трыванне: выенчыць.

|| назоўнік: енчанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)